Voor de oplettende lezer niet geheel ongemerkt, er is sinds enige tijd een voetbalspel gaande, met geheel nieuwe regels. Er zijn slechts twee spelers met een bal, namelijk de Verenigde Staten en Rusland met de van links naar rechts geschopte bal, de EU.
Op zich zelf niet verwonderlijk, want er zijn van oudsher slechts een beperkt aantal wereld spelers als het gaat om de “macht” in de wereld te verdelen. Na de 2e wereldoorlog waren dat in eerste instantie de 4 bezettingsmachten van het verslagen Duitsland, maar in de, laten wij het maar pre kwalificatie tot de wereldcup noemen, was het al gauw duidelijk dat de teams Frankrijk en Groot Brittannië zouden moeten afhaken. Op hun terrein was de oorlog gevoerd, de Yanks veel slimmer, spelen het oorlogsspel altijd op grondgebied van een ander, dus bleven de VS en Rusland over. Van een meespelen van China over andere inmiddels tot landen van importantie gegroeide spelers als India, was nog geen sprake.
China is toch altijd een outsider geweest, waar weliswaar rekening mee gehouden dient te worden, maar China heeft tot nu toe niet de aspiratie getoond een wereldleider te worden. Laat ze maar rustig schuiven, de Chinezen. Wat centen hier en daar invetserend, zonder naar de politieke correctheid te vragen van de op dat moment in een land “regerende” leiders en daardoor gebruik makend van kansen, die door met name de EU gemist worden. India, is ook een verhaal apart, want daar hebben ze voorlopig nog de handen vol aan de problemen in eigen land.
Maar de EU, een soort zelf bedacht winkeltje spelen van een aantal op aanzien en “macht” beluste in de meest gevallen op lokaal nationaal niveau uitgerangeerde politici , is de bal geworden die willoos en passief over het machtsveld van de VS en Rusland heen en weer wordt getrapt. En met een bal waarmee gespeeld wordt volgens de regels van de spelers blijven de littekens niet onbemerkt. Meespelen met de grote jongens vereist een samenhorigheidsgevoel, coördinatie, eenheid, doorzettingsvermogen, allemaal zaken die de EU als amateuristisch opgezet clubje ontbeert. Niet verwonderlijk, want de EU is slechts een hobby bedenksel van 2 landen, die ieder hun eigen motivatie hadden om aan de creatie van dit monster van Frankenstein te beginnen, Frankrijk, uit angst voor een weer uit de as verrijzend Duitsland en Duitsland zelf, dat nu voor eens en voor altijd het imago van de boze Duitser wilde wegpoetsen.
Dus vrij spel voor de VS en Rusland. Concreet na een tijdje wat heen en weer gedribbel begon het met de crisis in de Oekraïne, waar uiteindelijk over de rug van de EU amateurs die graag niet langer als bal gebruikt wilden worden, maar echt wilden meespelen, een expansiekoers van de VS en Rusland wordt uitgevochten.
Bekend zijn de woorden van de Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland, die terwijl de microfoon nog open stond de historische woorden “Fuck the EU “uitsprak, daarmee aangevend hoe er in de VS over de EU wordt gedacht. Protesten vanuit de EU, nee slechts bibberende schoothondjes die kwijlend om aandacht van hun (VS) baasje nog wat dichter tegen hem aan kropen, met euro’s wapperend, in de hoop weer aardig gevonden te worden.
Een reservespeler kwam in het veld, de NATO, ooit bedacht om een weerwoord te geven aan de vijand, Rusland, maar inmiddels een instrument in de gereedschap kist van de VS. Terwijl men in Europa nog steeds denkt omdat men partner in de NATO is en daar ook iets in de melk te brokkelen heeft, wordt de strategie van de NATO bepaald vanuit Washington. U zag dat bij de laatste bijeenkomst van de NATO in Turkije een aantal landen al niet meer waren uitgenodigd, waaronder ons land. Ballast, fuck de EU.
Inmiddels is de Amerikaanse minister Nuland in Moskau aangekomen en lijkt het of de tijdens van sancties, waar de VS overigens nauwelijks last van heeft in tegenstelling tot ….. de EU al tot het verleden te behoren. Niets dan pais en vree. De VS gaat rechtstreeks met Rusland onderhandelen over de Donbass, het deel van Oekraïne dat afgescheiden is, en er komt geen EU diplomaat aan te pas, iets dat wij ons levendig kunnen voorstellen. Met wie zou je moeten onderhandelen ? Mogherini, met amper 6 maanden buitenlandse diplomatieke ervaring. Wat en wie heeft de EU te bieden, die weer vragend en bedelend terug moet naar Brussel, zodat alle regeringsleiders van de 28 EU landen zich in oeverloos lange vergaderingen over een probleem buigen, om daarna tot geen enkele aaneensluitende conclusie te komen en er van een duidelijke strategie niets over blijft.
En inmiddels dreigt de zoveelste door de EU mede uitgelokte catastrofe op ons af te komen. Na de Oekraïne is het nu de beurt aan Macedonië. Geen EU land, waar de bevolking afgelopen zondag massaal de straat opging om het vertrek van de huidige regering te eisen. Ziet u het al in ons land gebeuren, waar dat toch hoog tijd zou zijn om iets dergelijks af te dwingen ? Op zondag ? De dag des Heeren ? Moet ik zelf het vervoer betalen, wie zorgt voor de koffie, het vervoer en de maaltijden ?
Ook hier heeft de EU, wereldmacht winkeltje spelend het vuurtje aangestoken en zal zich moeten redden, terwijl de VS en Rusland schaterlachend toekijken en gebruik maken van de door de EU veroorzaakte problemen.
Laten wij nu eenmaal, slechts eenmaal een wijs besluit nemen. Wij spelen niet mee in de grote mensen wereld, zullen dat ook nooit gaan doen, ondanks de natte dromen van de Brusselse apparatsjiks. Gewoon de verhuizer opbellen, de dozen pakken, opheffen die EU, alle daar aanwezige ambtenaren gewoon naar Afrika voor ontwikkelingshulp . Wel zelf betalen en die paar onwilligen de stranden van Libië bewaken tegen toekomstige “badeenden”.
Dat was het voor de maandag .
Bron: GeenNieuws
Hieronder kunt u de brief lezen van Geert Wilders aan de Kamervoorzitter.
nl4nl.wordpress.com 