Steun Arnold Karskens in zijn project op zoek naar de waarheid over vluchtelingen, mensensmokkelaars en de grenzen van Fort Europa!
Een makkelijk boottochtje vanuit Turkije naar Griekenland, heerlijk terrasweer en papieren om door te reizen binnen enkele dagen geritseld. Tussendoor nog even poedelen in het zwembad van het hotel. In het nieuws lijkt het afzien, maar voor gefortuneerde vluchtelingen begint het Europees paradijs al op Kos. Dankzij het migranten-apartheidssysteem van de Europese Unie.
“Policestation? Policestation?” De juist gearriveerde bootvluchtelingen vragen in het pikkedonker nog bibberend van de waterkou om de weg. Het plaatselijk politiebureau in de stad Kos verschaft tijdelijke reispapieren. “Dat werd ons verteld in Turkije”, zegt een Syriër van rond de veertig jaar.
Handel in buitenboordmotoren
Op de boulevard langs de zee-engte die Griekenland van Turkije scheidt, trekt zijn vrouw de twee meereizende kinderen droge kleren aan. “De golven waren hoog en er zaten misschien wel 50 mensen op de boot.”
Hij wijst naar het strand waar een opblaasboot met achteloos weggeworpen reddingsvesten tegen het kiezelstrand deint. De drijvers zijn direct bij aankomst met messen kapot gesneden. Zo kunnen ze niet worden teruggestuurd.
Iedere ochtend rijdt een Griekse ritselaar dezelfde boulevard met een bromfiets af en pikt de buitenboordmotoren van de smokkelboten in. “Handel van 50 en misschien wel 100 euro”, verdedigt hij. De motor verdwijnt in een bruine pickup-auto die na een telefoontje komt aangereden. Waarschijnlijk gaat deze samen met een dozijn motoren van andere smokkelboten vandaag met de ferry retour naar Turkije. Morgen zijn ze weer nodig in wat inmiddels een heuse ‘smokkelindustrie’ mag heten.
Europa is beter
Prachtige roze en lichtblauwe tinten zetten de ochtendschemering in en een lange stoet van honderden migranten zet zich in beweging richting Kos-stad. Denk niet aan beelden uit Afrika, met uitgehongerde lieden in rafelige kleren. Niemand rent, niemand heeft haast.
De Syriër ‘geen naam, geen foto alstublieft’ vertrok al eind september vorig jaar uit zijn geboortestad Kobani na de aanval van de extremisten van Islamitische Staat. Nadien woonde deze leraar Engels in een flat in Turkije, aangeboden door Koerdische familieleden. “Maar daar is geen werk voor mij”, motiveert hij zijn komst naar Europa. Een Syriër uit de buurt van Idlib die langsloopt vat de motivatie goed samen: “Europa is niet veiliger dan Turkije, maar gewoon beter voor ons.”
Bron: ThePostOnline
nl4nl.wordpress.com 