Door Ad Rek
Eind jaren tachtig, ik denk in 1986 of 1987 stond er in het blad Bres een artikel waarin een kwatrijn van Nostradamus werd gecheckt op waarheidsgehalte. Ik heb gezocht naar die bewuste uitgave van Bres maar kan hem niet meer terug vinden. Ik kan dus nu nog slechts mijn haperende geheugen raadplegen, hopelijk is dat toch nog interessant genoeg om een opstelletje te proberen.
Ik herinner me dat de tekst ging over een miljoen mohammedaanse soldaten die via de buik van Europa het continent zouden binnendringen.
In dat artikel kwamen verschillende experts aan het woord die er hun licht over lieten schijnen. Ook hoge militaire experts. Ze rekenden heel serieus van alles door en bekeken allerlei scenario’s. Ik herinner me tekeningen met aantallen manschappen, tanks en vliegtuigen van de NAVO-landen, van de Sovjet-Unie die toen nog bestond en van de legers van de gezamenlijke Islamitische landen. Hoe zouden legers vanuit het Midden-Oosten, als die al een eenheid zouden kunnen vormen, Europa kunnen bereiken? Een van de experts opperde dat er alleen een kans zou bestaan als de Sovjet-Unie en de NAVO niet meer zouden bestaan, wat misschien zou kunnen als gevolg van een verhitting van de koude oorlog. Dat leek toen onzin (want de atoomdreiging zorgde voor koude veiligheid) en daarom kon de voorspelling van Nostradamus de prullenbak in.
Ongeveer twintig jaar later had ik een discussie met een vriend over het onderwerp of we wilden dat Europa zou islamiseren of dat de islam zou europeaniseren, oftewel dat moslims zich zouden aanpassen aan het westen. Ergens in die gesprekken heb ik toen dat artikel aangehaald, ik was het toen nog niet kwijt. De vriend reageerde kritisch en een beetje smalend over mijn domheid om te geloven dat Islamitische legers met een miljoen soldaten de middellandse zee zouden kunnen oversteken. Ik reageerde een beetje beledigd omdat ik dat helemaal niet zo zag en bedoelde, zo dom was ik nou ook weer niet. Ik dacht nl. helemaal niet aan militaire soldaten. In dacht dat de taal van Nostradamus zodanig geïnterpreteerd moest worden dat het soldaten van Allah zouden zijn, gelovige moslims. Het zou in dat kwatrijn wel eens over ‘heilsoldaten’ kunnen gaan in plaats van over soldaten met bepakking en mitrailleurs zoals de tekeningen in dat artikel dat aangaven.
Langzaam aan leerde ik meer. Dat het verschil tussen fysieke strijd en geestelijke strijd, de grote en de kleine jihad in de praktijk er helemaal niet toe doet. Het was eerder een westerse projectie of wensgedachte van mij. Het gaat daar over soldaten van Allah, mannen van God in een cultuur waar niet zo’n duidelijk verschil bestaat tussen burgers en religieuzen als bij ons en ook niet tussen burgers en strijders voor het heil van het land omdat de scheiding tussen godsdienst en staat daar niet gemaakt is. Ook het verschil tussen een officier en een aalmoezenier lijkt me daar niet zo duidelijk. Alles is een, daar gaat het om in de islam.
Bron: De Nieuwe Realist
nl4nl.wordpress.com 