
Je kunt nog slechts met verbazing kijken naar wat zich de afgelopen maanden in Europa afspeelt. Zou ons land geen deel uitmaken van de EU, zich willen/moeten houden aan allerlei door ver van de werkelijkheid levende mannen en vrouwen, dan zou je er misschien nog eens om kunnen lachen, maar gewurgd door regels en wetten, waar wij in 2005 duidelijk NEE tegen gezegd hebben, hetgeen achteloos ter zijde werd geschoven, moet zelfs de meest naïeve Nederlander toch tot de conclusie komen dat het zo niet verder kan.
Laten wij beginnen in het land waar het in Europa allemaal om draait. Nee, ondanks dat mannen als Timmermans en Rutte dat graag zouden willen, is dat niet Nederland, maar Duitsland. Bij onze Oosterburen ontwikkelt zich een situatie die vele doet denken aan de jaren ’35 – ’45 waar een Führer het voor het zeggen had, die toevallig ook nog een voornaam had beginnend met een ‘A’ , de zelfde letter als de huidige Akela. ‘ik ben Angela, ik heb het voor het zeggen’, lazen wij in het conservatieve blad ‘die Welt’ en daar kun je weinig tegenin brengen.
Na de nucleaire ramp in Fukushima besloot Angela zonder te letten om de gevolgen, in een klap alle kerncentrales in Duitsland te sluiten, hetgeen de zgn . Energiewende inluidde die een drastische aanslag zou hebben op de portemonnee van de gemiddelde Duitser. De bedoelingen waren goed, maar er was geen enkele ruggespraak met Europese buurlanden, die deel uitmaken van het Europese energienetwerk. De verkiezingen stonden voor de deur en het ging er om de Groenen de wind uit de zeilen te nemen. De afhankelijkheid van Russisch aardgas groeide, maar Angela had het voor zich zelf, vond ze, goed gedaan.
Toen kregen wij de Griekse crisis die overigens nog lang niet is afgelopen. Weer veegde Merkel alle verstandige economische raadgevingen van tafel, wat goed is voor Duitsland moet ook goed zijn voor in dit geval de Grieken was haar gedachte en dat zij daarmee de regels van het Verdrag van Maastricht in 2009 gewoon buiten werking plaatste, ach dat paste bij , zoals die Welt het typeerde, ‘Legal, Illegal, Scheissegal, ich bin Merkel’. U kent de gevolgen, ondervindt ze aan den lijve en het ergste moet nog komen.
Toen zette Merkel opeens waarschijnlijk mede ingegeven door haar opvoeding als dochter van een dominee de poorten naar Duitsland wagenwijd open voor deurkloppers, wederom zonder enige ruggenspraak met EU partners….
Lees verder>>>
Bron: GeenNieuws
